Dag iedereen
Vorige week was een bewogen weekje.
Jaarlijks moet ik een controle echo van mijn borsten laten maken. Maandag had ik een afspraak. De dokter vond het nodig de dag nadien ook nog een punctie te doen omdat ze iets gezien hadden in mijn linker borst. Ze wilden het zekere voor het onzekere nemen. Op dinsdag over de middag liet ik de punctie doen en dan was het wachten. Twee dagen later lieten ze me weten dat het niet kwaadaardig was maar er moesten nog een aantal testen gebeuren om te achterhalen wat het wel was.
Pas gisteren kreeg ik het nieuws dat het zeker geen littekenweefsel is maar de dokter denkt dat het nog eigen borstweefsel is, een uitgezette melkklier. Dat is natuurlijk niet de bedoeling dat dit er nog zit want het kan kwaadaardig worden met de tijd. De gynaecoloog raadde me aan de chirurg te raadplegen en zijn visie te vragen. Ik mag aanstaande dinsdag al gaan. Het is niet super dringend maar in de eerste plaats heb ik de operatie ondergaan om emotionele rust te vinden, ik wil dan ook die rust hebben. Ik hou jullie op de hoogte wat de dokter hiermee wil doen. Ik zou het liefst hebben dat het verwijderd wordt.
Vandaag ben ik op bezoek geweest bij mijn collega die ook moedig zijn strijd aangaat tegen die verschrikkelijke ziekte. Ik herleefde een stukje mijn verhaal, zo veel herkenning.... Die bezoekjes vind ik heel belangrijk omdat ik weet dat mijn mama haar sterkte en vechtlust haalde uit de vriendschap die ze kreeg van anderen. We duimen voor goed nieuws in september voor hem!
Tot binnenkort!
Katrien
17 augustus
Dag iedereen
De vakantie kabbelt verder en ik heb het gezellig druk. Veel mensen over de vloer, zalig genieten, eten, drinken, kansen grijpen,... Ik geniet met volle teugen!!!!
Mijn mama doet het goed, ze geniet, ze grijpt ook haar kansen en klaagt nooit. In september terug scans, terug spanning, terug hopen,....
Ik wil toch even stil staan bij een aantal mensen die hun strijd aan het strijden zijn. Een collega van mij, een crème van een man strijdt zijn strijd, moedig en vol hoop. Wij hopen met hem mee.
Vandaag heeft mijn nonkel zijn strijd verloren, het was een harde strijd, een moedige strijd. Mijn gedachten zijn bij hem, mijn tante,Steven, Katrien en de kinderen.
Opnieuw worden wij geconfronteerd met hoe meedogenloos de ziekte is en het besef hoe dankbaar wij mogen zijn met de extra's die we krijgen samen met mijn mama.
Hier een foto van mij met mijn nonkel in betere tijden. Het gaat je goed nonkel Jo
juni 2011
De vakantie kabbelt verder en ik heb het gezellig druk. Veel mensen over de vloer, zalig genieten, eten, drinken, kansen grijpen,... Ik geniet met volle teugen!!!!
Mijn mama doet het goed, ze geniet, ze grijpt ook haar kansen en klaagt nooit. In september terug scans, terug spanning, terug hopen,....
Ik wil toch even stil staan bij een aantal mensen die hun strijd aan het strijden zijn. Een collega van mij, een crème van een man strijdt zijn strijd, moedig en vol hoop. Wij hopen met hem mee.
Vandaag heeft mijn nonkel zijn strijd verloren, het was een harde strijd, een moedige strijd. Mijn gedachten zijn bij hem, mijn tante,Steven, Katrien en de kinderen.
Opnieuw worden wij geconfronteerd met hoe meedogenloos de ziekte is en het besef hoe dankbaar wij mogen zijn met de extra's die we krijgen samen met mijn mama.
Hier een foto van mij met mijn nonkel in betere tijden. Het gaat je goed nonkel Jo
juni 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)