Het is misschien vreemd dat ik het zeg maar deze morgen kreeg ik opnieuw een angstig gevoel. Ik zou moeten blij zijn, ik zou moeten opgelucht zijn maar ik ben het voorlopig niet.
Zolang de chemo bezig was, wist ik dat 'de vijand' werd aangevallen maar nu stopt dat en wat als 'de vijand' terugslaat.... Dit gevoel zal waarschijnlijk voor altijd blijven: de angst dat het terugkomt, de angst dat het allemaal opnieuw begint.
Ik weet dat ik er me moet overzetten maar ook dit zal zijn tijd nodig hebben. Hopelijk vind ik de komende twee weken mijn emotionele rust.
Katrien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten