Ondertussen een weekje gewerkt en alles draait min en meer op een normale manier.
Donderdag bleven we in Deinze slapen omdat we vrijdag ochtend heel vroeg vertrokken naar Londen op schooluitstap. Donderdagavond zaten we voor het eerst sinds lang met z'n allen aan de keukentafel. Voor het eerst sinds maanden had ze een fricandon met madeirasaus en aardappelen klaargemaakt voor zes personen. Wat vroeger een fluitje van een cent was, was plots een overwinning. Ik zag dat het haar moeite kostte maar ik zag ook dat ze genoot van ons allemaal samen rond de tafel te hebben en te kunnen zorgen. Ik geneerde me enerzijds maar ze wou het persé doen en ik liet haar begaan. Ik vermoed dat ze bekaf was maar ze deed het toch maar weer.
Zaterdagavond zijn we samen met ons oma naar de voetbal geweest. Een paar maanden geleden zei ze mijmerend dat ze zo graag terug eens een voetbalmatch zou meegemaakt hebben en nu zo veel maanden later is ze met ons mee geweest. KV Oostende tegen AA Gent. Het heeft haar deugd gedaan en het heeft ons deugd gedaan haar zo te zien genieten.
Dinsdag weten we meer over het erfelijkheidsonderzoek, ik hou jullie op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten