Dag iedereen
Het is bijna drie jaar dat ik mijn blog bijhoud.. Wat vliegt de tijd...
Er is zo veel gebeurd, zo veel emoties, zo veel mooie en goede mensen op ons pad maar ook heel veel angst, twijfel en verdriet...
Mijn verhaal... een voorbeeld dat je nooit mag opgeven!
Mijn verhaal... die me gemaakt heeft tot wie ik nu ben.
Mijn verhaal... nog steeds heel blij dat ik mag vertellen!
De vakantie is aangebroken, de lente staat voor de deur, weldra gaat mijn kantoor open dus veel dingen om positief over te zijn.
Ook met mijn mama gaat het goed. Ze is nu al een tijdje bezig met de medicatie en ik merk eigenlijk geen verschil. Ik hoop dat haar 16 pillen per dag hun werk doen....
Over een drietal weken gaat het symposium in Brussel door met een gesprek met Maggie De Block over de terugbetaling van de borstreconstructies... Mijn verwachtingen zijn hoog. Ik ben ook uitgenodigd om als niet BV, naast Ann Reymen, kritische vragen te lanceren. Ik ben benieuwd en vind het ook een uitermate leerrijke ervaring.
Ik wens iedereen een vrolijk Pasen toe en wil met een positieve noot eindigen.
Vele lieve groetjes
Katrien
22 maart een zwarte dag...
Dag iedereen
het is lang geleden dat ik schreef. Alles gaat gewoon zijn gangetje. Mijn mama doet het goed, volgende week moet ze op check up bij professor Denys.
Gisteren zat ik opnieuw doelloos voor me uit te staren, het deed me een beetje denken aan het moment dat ik de diagnose te horen kreeg over mijn mama. Ongeloof, boosheid,... niet te begrijpen dat mensen dit elkaar kunnen aandoen.
Ik wil heel graag het filmpje van Bart Peeters met jullie delen. De tekst is zo treffend....
het is lang geleden dat ik schreef. Alles gaat gewoon zijn gangetje. Mijn mama doet het goed, volgende week moet ze op check up bij professor Denys.
Gisteren zat ik opnieuw doelloos voor me uit te staren, het deed me een beetje denken aan het moment dat ik de diagnose te horen kreeg over mijn mama. Ongeloof, boosheid,... niet te begrijpen dat mensen dit elkaar kunnen aandoen.
Ik wil heel graag het filmpje van Bart Peeters met jullie delen. De tekst is zo treffend....
Abonneren op:
Posts (Atom)