het is lang geleden dat ik schreef. Alles gaat gewoon zijn gangetje. Mijn mama doet het goed, volgende week moet ze op check up bij professor Denys.
Gisteren zat ik opnieuw doelloos voor me uit te staren, het deed me een beetje denken aan het moment dat ik de diagnose te horen kreeg over mijn mama. Ongeloof, boosheid,... niet te begrijpen dat mensen dit elkaar kunnen aandoen.
Ik wil heel graag het filmpje van Bart Peeters met jullie delen. De tekst is zo treffend....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten