Gisteren 22 u 10 kreeg ik het nieuws, Emmy, er was geen hoop meer... De wereld stond even stil maar ging nadien gewoon verder met draaien.
Ik heb hier geen woorden voor... Hadden we maar.... Konden we maar... Troostende woorden zullen komen zoals: " Probeer de mooie herinneringen te koesteren"
Dat klinkt zo cliché.. De mooie dingen koesteren.... Daarmee moeten degene die haar graag zien het dus doen... Het leven in 1 vingerknip van haar ontnomen, foetsie....het enige wat ons rest zijn die herinneringen.
Het gaat je goed meid.
Katrien
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten