Dag iedereen
als een mens denkt de moeilijkste periode van zijn leven te hebben gehad, wordt het nog moeilijker... Ik ben verdoofd, ik word geleefd en ik probeer alles zo goed mogelijk recht te houden. Momenteel kan ik het niet om mee te gaan naar de therapieën, het is precies alsof ik op die manier de realiteit wil ontvluchten of misschien wil ik mezelf wel beschermen. Volgende week maandag word ik geopereerd, ook daar wil ik niet aan denken, het is precies alsof het niet over mezelf gaat...
Ik wil sterk blijven om mijn ouders te steunen maar het is verdomd moeilijk. Ik hoop zo dat de radiotherapie aanslaat zodat ze haar stabiel kunnen houden want er is nog zo veel dat ik met haar wil doen! Ze geven haar in ieder geval niet op en daar ben ik blij om, als ze geen mogelijkheid zien zouden ze hier niet aan beginnen.
Bedankt iedereen voor de steun!!
Katrien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten