20 oktober

Dag iedereen

wat ik de laatste 4 dagen heb meegemaakt is moeilijk onder woorden te brengen.  Ik ga toch proberen.

Vrijdag ben ik tegen de middag geopereerd en hebben ze dus de rechterkant gedaan.  Opnieuw ongeveer zes uur onder verdoving.  Ik heb tot zaterdag middag op de ontwaakzaal gelegen en werd dan naar mijn kamer gebracht.  Ik had best wel wat pijn maar gelukkig kreeg ik regelmatig de juiste pijnmedicatie.  Kort na de middag voelde ik me koortsig en bleek ik 39,6 koorts te hebben.  Ik voelde me een vod.    Gelukkig daalde hij met de juiste medicatie.  Een poging om naar toilet te gaan is me opnieuw niet goed bevallen.  Ik begon te zweten, oorsuizingen, zwart voor de ogen.  Gelukkig kon ik nog net bellen en waren de verpleegkundigen rap ter plaatse, hoe ik in mijn bed ben geraakt, weet ik niet.  Ik was volledig weg, alles was zwart.  Ik was kleddernat van het zweet.  Geen toilet meer voor mij dus...  alternatief: bedpan. De hele zaterdag heb ik geslapen en was ik 1 brok ellende.  Ik besefte noch tijd noch uur.  De dokter heeft dan mijn bloed laten prikken en bleek dat ik een hematocriet had van 24 terwijl die bij vrouwen toch tussen 37 en 47 moeten hebben.  De zondag kreeg ik vervolgens twee zakjes bloed en ik heb op een paar uur toch meer energie gekregen.  Ik kon gisteren  zelfs terug TV kijken wat ik op zaterdag niet wilde aan denken.  Het feit dat ik op mijn blog schrijf en terug telefoongesprekken kan voeren, zegt genoeg.

Ik heb me zo hulpbehoevend gevoeld, het kon me allemaal niet meer schelen wat er gebeurde zo ziek en op was ik.

Ik ben  wel nog steeds blij over de beslissing die ik nam.  Het is een week van grote ellende geweest maar borstkanker krijgen is nog een grotere ellende.  Ik heb mijn kansen verkleind van 85% naar 4 % wat toch geruststellend is.  De kans op eierstokkanker is 0%.

Groetjes en tot later
Katrien


Geen opmerkingen:

Een reactie posten