Dag iedereen
ik knijp er even tussenuit, met gemengde gevoelens weliswaar maar het is mijn mama haar uitdrukkelijke wens dat we op vakantie gaan.
We zijn haar vandaag nog gaan bezoeken en ze zag er echt goed uit. Ze zei zelf een sprong voorwaarts te hebben gemaakt dus dat maakt het voor mij wel iets gemakkelijker.
Ik ben overtuigd dat ze in goeie handen is en de wondere wereld van multimedia zal ons toch wel toelaten elke dag contact te zoeken.
Tot in augustus
Katrien
26 juni
Vandaag niet naar UZ geweest. Deze morgen gebeld en ze had een goeie nacht gehad, ze vertelde dat ze ook al op de gang gewandeld heeft.
Fabrice is langs geweest met Amélie en ook Jeannine Joos is er geweest. Ze kan de bezoekjes wel appreciëren maar er moet wel wat gedoseerd worden want ze is nog snel moe.
Dus wie een bezoekje wil doen, belt haar best eens vooraf. Begrijp me niet verkeerd hé, ze vindt de bezoekjes fantastisch en ik ben heel blij dat iedereen zo betrokken is. Elke dag gaat ze vooruit. Ook de liefde en vriendschap van iedereen helpt haar in de goeie richting!
Vandaag zelf op controle geweest naar de pijnkliniek in Ieper voor mijn nekhernia en het gaat echt de goeie kant uit. Aangezien ik dokter Liers persoonlijk ken, hebben we ook nog wat informeel gepraat ook over mijn mama. Ook hij zei dat het feit dat er een operatie is gebeurd al een lichtpunt is en dat de wetenschap ver staat maar dat niemand een glazen bol heeft en we moeten afwachten op wat de chemo zal doen. Dag per dag.
Katrien
Fabrice is langs geweest met Amélie en ook Jeannine Joos is er geweest. Ze kan de bezoekjes wel appreciëren maar er moet wel wat gedoseerd worden want ze is nog snel moe.
Dus wie een bezoekje wil doen, belt haar best eens vooraf. Begrijp me niet verkeerd hé, ze vindt de bezoekjes fantastisch en ik ben heel blij dat iedereen zo betrokken is. Elke dag gaat ze vooruit. Ook de liefde en vriendschap van iedereen helpt haar in de goeie richting!
Vandaag zelf op controle geweest naar de pijnkliniek in Ieper voor mijn nekhernia en het gaat echt de goeie kant uit. Aangezien ik dokter Liers persoonlijk ken, hebben we ook nog wat informeel gepraat ook over mijn mama. Ook hij zei dat het feit dat er een operatie is gebeurd al een lichtpunt is en dat de wetenschap ver staat maar dat niemand een glazen bol heeft en we moeten afwachten op wat de chemo zal doen. Dag per dag.
Katrien
24 juni
Op bezoek geweest bij oma. Opnieuw vond ik dat ze er beter uitzag en ze blijft ook steeds langer wakker. Ze volgt tv programma's en ook de kine verloopt goed.
Ikzelf nadien op jaarlijkse controle bij de gynaecoloog. Een heel goed gesprek gehad met haar. Ze nam haar tijd om naar mij te luisteren. Ze bevestigde dat ovariumkanker een agressieve vorm is maar dat gezien het feit dat ze haar toch geopereerd hebben ze kansen zien voor haar. De chemo zal het verschil moeten maken en dat kan niemand, ook de dokters niet, op voorhand inschatten. Op naar de chemo dus.
Ze zei wel dat het nog een hele zware periode zal worden maar we moeten er door.
Groetjes
Katrien
Ikzelf nadien op jaarlijkse controle bij de gynaecoloog. Een heel goed gesprek gehad met haar. Ze nam haar tijd om naar mij te luisteren. Ze bevestigde dat ovariumkanker een agressieve vorm is maar dat gezien het feit dat ze haar toch geopereerd hebben ze kansen zien voor haar. De chemo zal het verschil moeten maken en dat kan niemand, ook de dokters niet, op voorhand inschatten. Op naar de chemo dus.
Ze zei wel dat het nog een hele zware periode zal worden maar we moeten er door.
Groetjes
Katrien
23 juni
Met de kindjes op bezoek bij oma. Ze ziet er elke keer beter uit en je voelt ook dat ze langer kan wakker blijven. Emiel had het een beetje moeilijk om al die buisjes te zien maar uiteindelijk viel alles wel mee.
We hebben hebben over alledaagse dingen gepraat en het voelde goed aan. Blij te zien dat ze elke dag krachtiger wordt.
Katrien
We hebben hebben over alledaagse dingen gepraat en het voelde goed aan. Blij te zien dat ze elke dag krachtiger wordt.
Katrien
21 juni
Hier ben ik weer. Even tijd nodig gehad om alles te plaatsen.
De operatie is relatief goed verlopen, ze ligt momenteel al op haar kamer maar is nog heel zwak. Ze vraagt aan iedereen om niet te bellen omdat dat zo veel kracht van haar vraagt en ook aan bezoekjes is ze nog niet toe. Ik hou jullie zeker op de hoogte wanneer ze dat wel is. Tijdens onze bezoekjes valt ze regelmatig in slaap en ze wil haar dan forceren om wakker te blijven wat uiteraard niet de bedoeling is.
Ze heeft niet veel pijn enkel haar bloeddruk is nog aan de hoge kant. Vandaag kreeg ze ook twee zakjes bloed.
Gisteren hebben we professor Ceelen gezien die wel duidelijk aangaf dat het hoogdringend tijd was dat de operatie gebeurde maar hij is gezien de situatie tevreden met het resultaat. Binnen 6 weken starten met chemo en hopen op het beste.
Ook ik probeer op mijn manier alles te verwerken, sorry als ik niet onmiddellijk reageer op berichtjes of op wat dan ook maar het is voor mij ook een heel ingrijpende gebeurtenis geweest en ik weet dat we nog een serieuze weg voor de boeg hebben. Stukje per stukje peppen we onszelf op.
Ik heb een schat van een vriend die mij probeert te ontlasten waar hij kan, zonder hem kon ik het niet. We moeten verder en we hebben geen glazen bol. Dag per dag is nu het motto.
Jullie hebben allemaal vele groetjes van haar en het doet haar deugd te horen dat jullie zo betrokken zijn.
Katrien
De operatie is relatief goed verlopen, ze ligt momenteel al op haar kamer maar is nog heel zwak. Ze vraagt aan iedereen om niet te bellen omdat dat zo veel kracht van haar vraagt en ook aan bezoekjes is ze nog niet toe. Ik hou jullie zeker op de hoogte wanneer ze dat wel is. Tijdens onze bezoekjes valt ze regelmatig in slaap en ze wil haar dan forceren om wakker te blijven wat uiteraard niet de bedoeling is.
Ze heeft niet veel pijn enkel haar bloeddruk is nog aan de hoge kant. Vandaag kreeg ze ook twee zakjes bloed.
Gisteren hebben we professor Ceelen gezien die wel duidelijk aangaf dat het hoogdringend tijd was dat de operatie gebeurde maar hij is gezien de situatie tevreden met het resultaat. Binnen 6 weken starten met chemo en hopen op het beste.
Ook ik probeer op mijn manier alles te verwerken, sorry als ik niet onmiddellijk reageer op berichtjes of op wat dan ook maar het is voor mij ook een heel ingrijpende gebeurtenis geweest en ik weet dat we nog een serieuze weg voor de boeg hebben. Stukje per stukje peppen we onszelf op.
Ik heb een schat van een vriend die mij probeert te ontlasten waar hij kan, zonder hem kon ik het niet. We moeten verder en we hebben geen glazen bol. Dag per dag is nu het motto.
Jullie hebben allemaal vele groetjes van haar en het doet haar deugd te horen dat jullie zo betrokken zijn.
Katrien
19 juni een dag vol twijfels en angst
Net gebeld naar intensieve zorgen. Haar toestand is stabiel en ze spreken zelfs van eventueel vanavond of morgen haar naar haar kamer te doen. Voor mij is dat heel goed nieuws. Het hangt af van hoe ze reageert op het afbouwen van de medicatie. De pijnmedicatie wordt afgebouwd en de medicatie om haar bloeddruk te stabiliseren ook. Als dat goed verloopt zou haar verblijf op intensieve toch meevallen.
Zo een sterke vrouw, die mama van mij!!!
Ik probeer alles te plaatsen en wil me nu niet op de 1% vastpinnen, maar het is moeilijk. Ik ben al heel blij dat het een chemogevoelige tumor is en hoe sneller ze herstelt hoe sneller ze kunnen verder doen om dat monster volledig aan te pakken.
Voel me wel wat leeg, waarschijnlijk de spanningen van de afgelopen weken.
De stappen zijn gezet nu moeten we enkel nog in haar rug duwen om bovenaan te geraken en dat zullen we doen.
Bedankt aan iedereen voor de steun, de bemoedigende woorden en de vriendschap. Dat betekent zo veel voor ons.
Katrien
Zo een sterke vrouw, die mama van mij!!!
Ik probeer alles te plaatsen en wil me nu niet op de 1% vastpinnen, maar het is moeilijk. Ik ben al heel blij dat het een chemogevoelige tumor is en hoe sneller ze herstelt hoe sneller ze kunnen verder doen om dat monster volledig aan te pakken.
Voel me wel wat leeg, waarschijnlijk de spanningen van de afgelopen weken.
De stappen zijn gezet nu moeten we enkel nog in haar rug duwen om bovenaan te geraken en dat zullen we doen.
Bedankt aan iedereen voor de steun, de bemoedigende woorden en de vriendschap. Dat betekent zo veel voor ons.
Katrien
18 juni 22:34
Deze avond belde de professor rond een uur of zeven. Hij deelde mee dat de tumor sedert 3 mei al aardig wat gegroeid was en dat ze zo goed als alles konden wegnemen. Op mijn vraag wat dit concreet betekende, antwoordde hij 99%. Dus niet de 100% waar hij gisteren over sprak.
Hij voegde er wel aan toe dat het een chemogevoelige tumor was en dat de chemo het verder werk moest doen. De spanning van de hele dag, de ontlading, het toch niet 100% zijnde maakte mij verward.
Fabrice heeft iedereen gecontacteerd die ik beloofde te bellen en ik stuurde een aantal mensen die me in de loop van de tijd zo gesteund hebben een standaard berichtje om het nieuws mee te delen.
Deze avond belde ik ook nog naar de intensieve zorgen. Haar toestand is stabiel maar ze is nog in slaap, later deze avond gingen ze haar wakker maken. Ik mag altijd nog bellen als ik me ongerust maak.
Ik voel me verward, bang maar ik weet dat 99 % mooi is en dat we terug moeten vechten.
We gaan er voor!!!!
Katrien
Hij voegde er wel aan toe dat het een chemogevoelige tumor was en dat de chemo het verder werk moest doen. De spanning van de hele dag, de ontlading, het toch niet 100% zijnde maakte mij verward.
Fabrice heeft iedereen gecontacteerd die ik beloofde te bellen en ik stuurde een aantal mensen die me in de loop van de tijd zo gesteund hebben een standaard berichtje om het nieuws mee te delen.
Deze avond belde ik ook nog naar de intensieve zorgen. Haar toestand is stabiel maar ze is nog in slaap, later deze avond gingen ze haar wakker maken. Ik mag altijd nog bellen als ik me ongerust maak.
Ik voel me verward, bang maar ik weet dat 99 % mooi is en dat we terug moeten vechten.
We gaan er voor!!!!
Katrien
18 juni, 6u 15, D-day
Het elk uur van de nacht zien worden... uiteindelijk opgestaan en nog een berichtje gestuurd naar mijn mama om te zeggen dat alles in orde gaat komen en dat ze moet vertrouwen op de man met de gouden handen. Ze schreef terug dat ze ons graag ziet en dat ze er alle vertrouwen in heeft. De start van een lange dag....
Katrien
Katrien
17 juni, de dag voor de operatie
Deze morgen heel slecht opgestaan. Ik was heel vaak wakker geweest en besefte dat ik vandaag een zware dag tegemoet ging.
De moed zakte me in de schoenen. Gelukkig had Fabrice een vrije dag en is hij met me meegegaan naar Deinze. Eerst zijn we dagschotel gaan eten om vervolgens richting UZ te gaan.
Toen ik binnenkwam zag in onmiddellijk dat het niet goed ging. Opnieuw had ze van dat product moeten drinken om haar darmen te ledigen maar door de vernauwing in haar darm kon ze moeilijk naar het toilet en had ze constant krampen. We hebben haar zo goed mogelijk proberen afleiden en ik denk dat dit wel gelukt is.
De anesthesist is binnengekomen om wat uitleg te geven. Op een bepaald moment had hij het over een epidurale verdoving, dat ze de voorkeur geven om dit ook te geven omdat dat meer kans geeft op overleving. Ik dacht amai wat zegt die nu. Dus ik vroeg uitleg. Er zou op die manier geen remmend effect zijn op afweer waardoor de tumorcellen minder kunnen ontsnappen aan het immuunsysteem. Een aanvullende lokale verdoving zou dus kunnen leiden tot een actiever immuunsysteem tijdens en na de operatie.
Gelukkig dat ik de uitleg vroeg want anders had ik iets helemaal anders hebben begrepen en de anesthesist was zich van geen kwaad bewust en dacht de uitleg duidelijk te hebben gedaan....
Bij het vertrekken kwam professor Ceelen nog binnen. Hij zei duidelijk dat hij voor de 100 % ging en zou me bellen als de operatie achter de rug was. Hij zie wel dat ik niet mocht schrikken dat het 20 uur of later kon zijn. Gisteren zei mijn mama nog dat ze heel bang was dat ze bij de operatie niet zouden verder doen omdat ze dingen zouden ontdekken die ze nog niet hadden gezien. Ik heb hem dan ook die vraag gesteld kwestie dat ze dit dan uit haar systeem kon krijgen en hij stelde haar gerust dat dit nog nooit was gebeurd. Ik denk dat zij die vragen niet durft stellen omdat ze bang is om het te weten. Hij was zo relax en rustgevend. Ik ben wel blij dat ik hem nog gezien heb. De professor met de gouden handen zoals hij wordt genoemd in het ziekenhuis... Ik hoop dat hij voor mijn mama ook een held mag zijn.
De moed zakte me in de schoenen. Gelukkig had Fabrice een vrije dag en is hij met me meegegaan naar Deinze. Eerst zijn we dagschotel gaan eten om vervolgens richting UZ te gaan.
Toen ik binnenkwam zag in onmiddellijk dat het niet goed ging. Opnieuw had ze van dat product moeten drinken om haar darmen te ledigen maar door de vernauwing in haar darm kon ze moeilijk naar het toilet en had ze constant krampen. We hebben haar zo goed mogelijk proberen afleiden en ik denk dat dit wel gelukt is.
De anesthesist is binnengekomen om wat uitleg te geven. Op een bepaald moment had hij het over een epidurale verdoving, dat ze de voorkeur geven om dit ook te geven omdat dat meer kans geeft op overleving. Ik dacht amai wat zegt die nu. Dus ik vroeg uitleg. Er zou op die manier geen remmend effect zijn op afweer waardoor de tumorcellen minder kunnen ontsnappen aan het immuunsysteem. Een aanvullende lokale verdoving zou dus kunnen leiden tot een actiever immuunsysteem tijdens en na de operatie.
Gelukkig dat ik de uitleg vroeg want anders had ik iets helemaal anders hebben begrepen en de anesthesist was zich van geen kwaad bewust en dacht de uitleg duidelijk te hebben gedaan....
Bij het vertrekken kwam professor Ceelen nog binnen. Hij zei duidelijk dat hij voor de 100 % ging en zou me bellen als de operatie achter de rug was. Hij zie wel dat ik niet mocht schrikken dat het 20 uur of later kon zijn. Gisteren zei mijn mama nog dat ze heel bang was dat ze bij de operatie niet zouden verder doen omdat ze dingen zouden ontdekken die ze nog niet hadden gezien. Ik heb hem dan ook die vraag gesteld kwestie dat ze dit dan uit haar systeem kon krijgen en hij stelde haar gerust dat dit nog nooit was gebeurd. Ik denk dat zij die vragen niet durft stellen omdat ze bang is om het te weten. Hij was zo relax en rustgevend. Ik ben wel blij dat ik hem nog gezien heb. De professor met de gouden handen zoals hij wordt genoemd in het ziekenhuis... Ik hoop dat hij voor mijn mama ook een held mag zijn.
Katrien
15 juni, lastig weekend
Dinsdag komt steeds dichterbij, de stress stijgt en de onzekerheid knaagt. Wat als...
Volledig overgeleverd aan de wetenschap.... Nog steeds vraag ik me af waarom dit haar moest overkomen. Ik heb het er zo moeilijk mee en ik ben er innerlijk zo kwaad over!! Ik weet met die kwaadheid soms geen blijf. Mijn mama, mijn liefste mama.... Het doet zo pijn vanbinnen maar ik moet me sterk houden, ik wil ook niet dat ze weet hoeveel pijn het me doet... Soms heb ik het gevoel dat ik de grip om mijn leven verlies...
Ik denk dat ik dinsdag de hele dat wil slapen of de tijd stil zetten... Wat als... Ik ben gewoon bang!!
Katrien
Volledig overgeleverd aan de wetenschap.... Nog steeds vraag ik me af waarom dit haar moest overkomen. Ik heb het er zo moeilijk mee en ik ben er innerlijk zo kwaad over!! Ik weet met die kwaadheid soms geen blijf. Mijn mama, mijn liefste mama.... Het doet zo pijn vanbinnen maar ik moet me sterk houden, ik wil ook niet dat ze weet hoeveel pijn het me doet... Soms heb ik het gevoel dat ik de grip om mijn leven verlies...
Ik denk dat ik dinsdag de hele dat wil slapen of de tijd stil zetten... Wat als... Ik ben gewoon bang!!
12 juni, de kids op bezoek
Met de kinderen en meme op bezoek bij oma. Emiel wou net als een 'echte' een cadeautje kopen en met zijn eigen centen betalen. Hij gebruikte voor de eerste keer zijn bankkaart Schattig vond ik het...
Hij kocht een hartje met SUPER OMA op. Amélie koos een beertje met I love you op. Meme ging voor een plantje met klavertje vier en een hartje 'spoedig herstel'.
Ze was best wel geëmotioneerd toen we binnen kwamen maar ik vond wel dat ze er krachtig uitzag en haar huid zag er ook anders en beter uit. Precies de oude oma terug...
De laatste dagen voor het ziekenhuis beefden haar handen constant en zag ze er echt verzwakt uit, nu heb ik de idee dat ik haar elke dag zie krachtiger worden. Ze zag er echt goed uit.
Tijdens ons bezoek kwam er ook een arts langs, ook haar woorden waren positief en hoopgevend dus we moeten er echt voor gaan.
Morgen blijf ik eens een dagje thuis. Er komt massa's bezoek en ik moet ook even hier thuis alles voor elkaar hebben.
Katrien
Hij kocht een hartje met SUPER OMA op. Amélie koos een beertje met I love you op. Meme ging voor een plantje met klavertje vier en een hartje 'spoedig herstel'.
Ze was best wel geëmotioneerd toen we binnen kwamen maar ik vond wel dat ze er krachtig uitzag en haar huid zag er ook anders en beter uit. Precies de oude oma terug...
De laatste dagen voor het ziekenhuis beefden haar handen constant en zag ze er echt verzwakt uit, nu heb ik de idee dat ik haar elke dag zie krachtiger worden. Ze zag er echt goed uit.
Tijdens ons bezoek kwam er ook een arts langs, ook haar woorden waren positief en hoopgevend dus we moeten er echt voor gaan.
Morgen blijf ik eens een dagje thuis. Er komt massa's bezoek en ik moet ook even hier thuis alles voor elkaar hebben.
Katrien
11 juni, Bredene - Deinze - UZ - Bredene
Vandaag snel boodschappen gedaan en dan zelf naar de dokter. Mijn bloed werd getrokken om na te gaan of er geen onderliggende oorzaak is van het nachtzweten. Heel vervelend vind ik dat, badend in het zweet wakker worden en dan een andere pyjama moeten aandoen om vervolgens volledig wakker in bed te kruipen en naar het plafond te liggen staren.
De dokter vermoedt dat er geen onderliggende oorzaak zal zijn en denkt dat het door de gebeurtenissen van de laatste weken is. Toch kreeg ik het gevoel dat ik serieus werd genomen en ze heeft wel zeker een half uur naar mij geluisterd. Dat alleen al deed deugd.
Na de dokter richting UZ. Ik vond dat ze er goed uitzag ook haar moraal zat goed. Rosemie was er voor een babbel en ik had de indruk dat ze rustiger was. Ook al had ze wel een hoge bloeddruk. De verpleging is er super vriendelijk. Misschien is het wel goed dat ze hier uit de omgeving is. Ze kan haar dan niet druk maken over alle dingen die rond haar gebeuren en die ze misschien anders wil.
Rond 5 uur ben ik naar huis gegaan om te koken voor de kids en mijn vader. Deze ochtend al alles klaar gesteld dus we hadden snel gegeten. Morgen ga ik langs met de kinderen, ik hoop dat ze niet te erg schrikken van dat centraal infuus in haar nek. Is wel wat een vreemd zicht.
De dokter vermoedt dat er geen onderliggende oorzaak zal zijn en denkt dat het door de gebeurtenissen van de laatste weken is. Toch kreeg ik het gevoel dat ik serieus werd genomen en ze heeft wel zeker een half uur naar mij geluisterd. Dat alleen al deed deugd.
Na de dokter richting UZ. Ik vond dat ze er goed uitzag ook haar moraal zat goed. Rosemie was er voor een babbel en ik had de indruk dat ze rustiger was. Ook al had ze wel een hoge bloeddruk. De verpleging is er super vriendelijk. Misschien is het wel goed dat ze hier uit de omgeving is. Ze kan haar dan niet druk maken over alle dingen die rond haar gebeuren en die ze misschien anders wil.
Rond 5 uur ben ik naar huis gegaan om te koken voor de kids en mijn vader. Deze ochtend al alles klaar gesteld dus we hadden snel gegeten. Morgen ga ik langs met de kinderen, ik hoop dat ze niet te erg schrikken van dat centraal infuus in haar nek. Is wel wat een vreemd zicht.
10 juni opname ziekenhuis
We werden verwacht op K12. Haar grootste zorg was toch dat ze geen kamer alleen zou hebben en natuurlijk was er dan ook geen vrij. Wel beloofde de hoofdverpleegster dat ze de eerste op de lijst stond als er een kamer vrij kwam...
We kamen terecht op het negende verdiep, kamer 1911 bij een Russische dame. Niet dat ik iets heb tegen Russische dames maar ik zag onmiddellijk dat dit niet de meest ideale situatie was. De kamer stond vol met lege PET flesjes, een verzamelwoede? Toen de poetsvrouw kwam poetsen hoorde ik aan haar manier van doen dat ook het toilet een fiasco was. Mijn moeder die zo gesteld is op orde en netheid... Rond 13 uur vroeg mijn mama om naar het nieuws te kijken en of ze daar een probleem mee had.... Ze reageerde niet het meest enthousiast... pfff
Rond 14 u 30 kwamen ze haar halen voor een centraal infuus. Omdat dit wel een tijdje kon duren, raadde de verpleegster me aan om niet te wachten. Ik moest sowieso rond half vier weg om de kinderen te halen. Het infuus plaatsen duurt op zich niet zo lang maar blijkbaar moest een foto worden genomen om te controleren of alles goed zat en dat kon toch wel even duren.
Op de terugweg naar Bredene, rond 17 uur, kreeg ik telefoon dat het infuus goed gestoken was en nog veel belangrijker dat ze haar kamer alleen had. Wat was ik blij voor haar.
Katrien
We kamen terecht op het negende verdiep, kamer 1911 bij een Russische dame. Niet dat ik iets heb tegen Russische dames maar ik zag onmiddellijk dat dit niet de meest ideale situatie was. De kamer stond vol met lege PET flesjes, een verzamelwoede? Toen de poetsvrouw kwam poetsen hoorde ik aan haar manier van doen dat ook het toilet een fiasco was. Mijn moeder die zo gesteld is op orde en netheid... Rond 13 uur vroeg mijn mama om naar het nieuws te kijken en of ze daar een probleem mee had.... Ze reageerde niet het meest enthousiast... pfff
Rond 14 u 30 kwamen ze haar halen voor een centraal infuus. Omdat dit wel een tijdje kon duren, raadde de verpleegster me aan om niet te wachten. Ik moest sowieso rond half vier weg om de kinderen te halen. Het infuus plaatsen duurt op zich niet zo lang maar blijkbaar moest een foto worden genomen om te controleren of alles goed zat en dat kon toch wel even duren.
Op de terugweg naar Bredene, rond 17 uur, kreeg ik telefoon dat het infuus goed gestoken was en nog veel belangrijker dat ze haar kamer alleen had. Wat was ik blij voor haar.
Katrien
9 juni het weekend voor de opname
Morgen is het zo ver. De start van de oorlog tegen de monsters.
Ik ben blij dat het wachten voorbij is. Een week aansterken in het ziekenhuis en dan uiteindelijk de verlossende operatie.
Alles is georganiseerd voor deze week om eten te voorzien voor mijn vader en ook de was ga ik regelmatig meenemen zodat iedereen in de beste omstandigheden deze moeilijke periode kan doorstaan. Al 37 jaar hebben mijn ouders alles gedaan voor mij wat ze konden, nu is het mijn beurt.
Dinsdag ga ik toch even langs bij de dokter. Bijna elke nacht word ik wakker badend in het zweet. Stress? Of is er iets meer aan de hand... wil natuurlijk ook niet doemdenken maar moet toegeven dat dit alles me angstig maak. Vroeger stond ik nergens bij stil maar nu....
Katrien
Ik ben blij dat het wachten voorbij is. Een week aansterken in het ziekenhuis en dan uiteindelijk de verlossende operatie.
Alles is georganiseerd voor deze week om eten te voorzien voor mijn vader en ook de was ga ik regelmatig meenemen zodat iedereen in de beste omstandigheden deze moeilijke periode kan doorstaan. Al 37 jaar hebben mijn ouders alles gedaan voor mij wat ze konden, nu is het mijn beurt.
Dinsdag ga ik toch even langs bij de dokter. Bijna elke nacht word ik wakker badend in het zweet. Stress? Of is er iets meer aan de hand... wil natuurlijk ook niet doemdenken maar moet toegeven dat dit alles me angstig maak. Vroeger stond ik nergens bij stil maar nu....
Katrien
3 juni afspraak bij professor Ceelen
Opnieuw een ritje naar het UZ van Gent.
Gisteren wel een ontspannend communiefeestje gehad maar vandaag opnieuw de harde realiteit.
We werden om kwart voor drie verwacht, maar konden pas binnen gaan om half vier. Hij wil toch nog eens overleggen met een oncoloog gynaecologie of het toch niet beter is om eerst chemo te geven. Dan zou de operatie worden uitgesteld. pfff... mijn hoofd was nu echt geprogrammeerd op 18 juni!! Er wordt uiteindelijk toch beslist om eerst te opereren en nadien chemo te geven. Ik ben blij, het idee dat ze nog langer met dat monster in haar buik moet lopen, vind ik een hele nare gedachte!!!
Voor de operatie zou ze dringend wat moeten bijkomen, zei de professor maar dat is niet zo evident. Dus werd er beslist dat ze een week vroeger binnenkomt om met een baxter te liggen. De kans op complicaties stijgt aanzienlijk als je te zwak bent en dat moeten we kost wat kost vermijden.
10 juni wordt ze dus opgenomen om een week later geopereerd te worden. Het komt steeds dichterbij en ik voel ook wel aan haar dat ze het heel moeilijk heeft.
Katrien
Gisteren wel een ontspannend communiefeestje gehad maar vandaag opnieuw de harde realiteit.
We werden om kwart voor drie verwacht, maar konden pas binnen gaan om half vier. Hij wil toch nog eens overleggen met een oncoloog gynaecologie of het toch niet beter is om eerst chemo te geven. Dan zou de operatie worden uitgesteld. pfff... mijn hoofd was nu echt geprogrammeerd op 18 juni!! Er wordt uiteindelijk toch beslist om eerst te opereren en nadien chemo te geven. Ik ben blij, het idee dat ze nog langer met dat monster in haar buik moet lopen, vind ik een hele nare gedachte!!!
Voor de operatie zou ze dringend wat moeten bijkomen, zei de professor maar dat is niet zo evident. Dus werd er beslist dat ze een week vroeger binnenkomt om met een baxter te liggen. De kans op complicaties stijgt aanzienlijk als je te zwak bent en dat moeten we kost wat kost vermijden.
10 juni wordt ze dus opgenomen om een week later geopereerd te worden. Het komt steeds dichterbij en ik voel ook wel aan haar dat ze het heel moeilijk heeft.
Katrien
Abonneren op:
Posts (Atom)