We werden verwacht op K12. Haar grootste zorg was toch dat ze geen kamer alleen zou hebben en natuurlijk was er dan ook geen vrij. Wel beloofde de hoofdverpleegster dat ze de eerste op de lijst stond als er een kamer vrij kwam...
We kamen terecht op het negende verdiep, kamer 1911 bij een Russische dame. Niet dat ik iets heb tegen Russische dames maar ik zag onmiddellijk dat dit niet de meest ideale situatie was. De kamer stond vol met lege PET flesjes, een verzamelwoede? Toen de poetsvrouw kwam poetsen hoorde ik aan haar manier van doen dat ook het toilet een fiasco was. Mijn moeder die zo gesteld is op orde en netheid... Rond 13 uur vroeg mijn mama om naar het nieuws te kijken en of ze daar een probleem mee had.... Ze reageerde niet het meest enthousiast... pfff
Rond 14 u 30 kwamen ze haar halen voor een centraal infuus. Omdat dit wel een tijdje kon duren, raadde de verpleegster me aan om niet te wachten. Ik moest sowieso rond half vier weg om de kinderen te halen. Het infuus plaatsen duurt op zich niet zo lang maar blijkbaar moest een foto worden genomen om te controleren of alles goed zat en dat kon toch wel even duren.
Op de terugweg naar Bredene, rond 17 uur, kreeg ik telefoon dat het infuus goed gestoken was en nog veel belangrijker dat ze haar kamer alleen had. Wat was ik blij voor haar.
Katrien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten