Na school de kindjes ophalen en wachten op nieuws.... Niet zo een goed nieuws. De dokter even aan de lijn gehad. Harde woorden: metastasen, uitzaaiingen, UZ,... Het klonk allemaal zo onecht, precies een kwade droom maar ik werd niet wakker, het was de harde realiteit... Wat nu?
Angst, onzekerheid, pijn. Ik ben niet klaar om mijn moeder te verliezen. Ze ziet er ook nog zo goed uit, geen klachten, nooit moe, nooit klagen, voor iedereen altijd in de weer. De grond zakt weg van onder mijn voeten...
Katrien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten