25 april D-day...(diagnosedag)

Een oud-collega probeert mijn mama 's ochtends een beetje bij te staan.  Tegen een uur of 12 ben ik bij haar.  We moeten om 14 uur in K12 zijn.  Een gelaten dag, ik weet niet zo goed wat ik moet of kan zeggen.  De spanning in de wachtzaal is om te snijden, de emoties gieren door mijn lijf.  Kwart voor drie komt de arts ons halen, mijn hart klopt in mijn keel.

De resultaten zijn opnieuw niet éénduidend.  De bloedonderzoeken wijzen op geen verhoging van de kankermarkers van de darmen (CEA), wel een verhoging op gynaecologisch vlak CA125 maar niet overtuigend... Dit zou ook kunnen wijzen op andere aandoeningen... Op de echo werd ook niet echt iets aan de eierstokken gezien...

De foto's van de longen zijn goed, niets wijst op uitzaaiing daar.  Dus toch licht positief...???

Ze verwijst ons door naar professor Ceelen.  (chirurg oncologie)  Er werd beslist dat een kijkoperatie de snelste manier is om de juiste diagnose te stellen.  Er zou een biopsie genomen worden.

Opnieuw geen duidelijk nieuws, opnieuw wachten, opnieuw angst en onzekerheid.

Katrien