al de hele week krijgen we steun uit verschillende hoeken, dat doet ons zo een plezier!!! Ik ben zo veel geruster als ik op mijn werk ben als ik weet dat ze niet alleen is. Ze is ook niet in staat om te koken en zichzelf te verzorgen.
Er zijn momenten dat het iets beter gaat en ze kan toch wel wat meer tot rust komen, de pijn is ook veel minder maar ze is nog steeds aan haar wc stoel gekluisterd.
Zelf vind ik momenteel mijn rust niet helemaal terug. Soms krijg ik angstaanvallen, druk op mijn borst en dan krijg ik mijn ademhaling precies niet onder controle. Ik hoop dat we nu even op ons positieve kunnen komen, ik heb het zo nodig om even rust te hebben in mijn hoofd.
Ik hoop dat ik jullie nu alleen maar over een positieve evolutie kan vertellen.
Tot gauw!!!
Groetjes
K
Geen opmerkingen:
Een reactie posten