25 februari

Dag iedereen

Lang geleden dat ik iets liet horen.  De dingen blijven een beetje zoals ze zijn, nog heel veel op het toilet waardoor haar zelfstandigheid beperkt is.  Wel vindt ze dat de momenten dat ze op het toilet moet meer samen vallen.  Hopelijk blijft dit zo. Wat de fistel betreft is er geen verbetering, integendeel!

We doen wat we kunnen en er is heel veel steun vanuit alle hoeken.  Bedankt hiervoor!!!!

Zelf een bewogen weekend achter de rug, zaterdag een platte band toen ik buiten kwam in de Colruyt en dan zondag werd mijn GSM gestolen.  Er zijn zo van die dagen dat alles tegen gaat en dat je zin hebt om je er bij neer te zetten en eens goed te huilen.  Het relativatievermogen was klein dit weekend door de gebeurtenissen van de afgelopen weken dus het was een weekend om snel te vergeten!!!  We zijn aan een nieuwe week begonnen.  Ik heb zo het gevoel dat mijn hoofd vol zit en dat ik niet alles meer goed voor elkaar krijg, ik vergeet veel...  Heb me op het sporten gesmeten, elke avond fiets ik een klein uurtje om mijn hoofd leeg te maken.

Volgende week ga ik voor 4 dagen naar Barcelona.  Voel me eigenlijk wel wat schuldig om haar hier zo helemaal alleen te laten maar ik heb het al zo lang geboekt en ik denk dat het mij misschien ook wel deugd zal doen. Ik kan mijn vriendin ook niet voor de tweede keer in de steek laten.  Vorige zomer heb ik mijn reis naar Kos ook afgezegd. Gemengde gevoelens dus...

Ik wil iedereen die bij haar op bezoek komt, haar gezelschap houdt wanneer wij aan het werk zijn, voor haar kookt, haar belt,.... super bedanken.  We moeten deze laatste hindernis door of we nu willen of niet.   De zegswijze de laatste loodjes wegen het zwaarst is hier wel heel toepasselijk.  Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het inderdaad de laatste loodjes zijn.....

Katrien



Geen opmerkingen:

Een reactie posten